Onze tuin in de Achterhoek

Onze tuin in de Achterhoek

Intro

Welkom in de virtuele tuin van Iris en Peter. Deze website was oorspronkelijk opgezet om zaden uit te wisselen met andere plantenliefhebbers van over de hele wereld, maar nu we een dagje ouder worden doen we het wat kalmer aan.

Na ruim 8 jaar tuinieren op de Betuwse klei zijn we in de lente van 2006 verhuisd naar de Achterhoek. Hier geen klei maar zandgrond, wat een stuk prettiger is voor je rug. Ook groeit het onkruid op zandgrond veel minder hard en dat scheelt aanmerkelijk in het onderhoud. Een nadeel is dat we hier meer te stellen hebben met de natuur, in de vorm van meikevers (Melolontha melolontha), rozenkevers (Phyllopertha horticola) en hun vraatzuchtige nakomelingen de engerlingen. Op die engerlingen komen dan weer mollen af. In het begin vingen we ze vooral met de spa, maar dat is erg arbeidsintensief. We hebben geprobeerd ze met een traditionele mollenklem te vangen maar dat wilde niet lukken. Na jaren tobben vonden we via het internet de klemmen van het merk Podal en sindsdien hebben de mollen het hier moeilijk!

Ook konijnen zijn hier knap lastig, ze knabbelen aan de planten en graven de wortels bloot waarbij ze regelmatig jonge planten uit het plantgat wippen. Ook daarvoor hebben we een val aangeschaft, maar het valt niet mee een konijn zo'n kooi in te lokken. Pas nadat we ze een tijd lang dagelijks appelschillen hadden voorgezet en geleidelijk aan de schillen steeds verder in de kooi hadden gelegd hadden we beet. En hoe! De teller staat inmiddels op 23. Mocht je je afvragen wat we er mee doen... nee hoor, we eten ze niet op.

De moeder-van-het-kwaad was een goed herkenbaar vrouwtje met een witte borst dat hier in de loop van de jaren heel wat nesten heeft gemaakt op de meest onmogelijke plaatsen. De kas en de diverse composthopen waren populair want lekker warm, maar soms maakte ze nesten midden in een border. We waren er inmiddels van overtuigd dat ze niet van appel hield omdat ze zich maar niet liet vangen, maar uiteindelijk is het dan toch gelukt. Behalve konijnen vonden we ook wel eens een egel in de val.

In de winter en het vroege voorjaar zien we ook af en toe hazen, die zijn vooral verzot op de nieuwe scheuten van vroeg bloeiende irissen. Hier is er één lekker droog gaan liggen bij de Iris attica die ik tegen te veel water had beschermd. Van de regen in de drup...

De tuin wordt ook regelmatig bezocht door reeën, meestal vinden we alleen de sporen maar af en toe komen ze midden op de dag langs. Leuk, maar wel jammer dat ze zo dol zijn op de lelies!

Tot slot zijn er dan nog de muizen in de koude kas, verzot op het zaad in mijn zaaipotjes. Op zoek naar een oplossing vond ik deze elegante vangmethode: How to catch a mouse without a mousetrap
Het was even oefenen maar uiteindelijk toch succes: een mooie bosmuis die eerst moest poseren voordat hij enkele kilometers verderop in het bos weer de vrijheid kreeg.

De tuin moest hier nog helemaal opgebouwd worden. We hebben inmiddels al flink wat hagen, bomen en struiken geplant en een aantal borders plus een vijver aangelegd. De laatste aanwinst is een wilde bloemenwei met voornamelijk inheemse soorten. Er is nog wel veel kale grond, planten hebben nou eenmaal tijd nodig om uit te groeien. Eigenlijk is het vooral een verzamelaarstuin met meer aandacht voor speciale soorten dan voor mooie plaatjes. Veel planten heb ik zelf opgekweekt uit zaad, deels van commerciële zaadfirma's, deels verkregen door ruilen met andere plantenliefhebbers.